Clowns

Mijn eerste clown is een typische vrolijke clown zoals iedereen die zou tekenen zonder enige opdracht of gevoel.  Daarbij zien we de typische aspecten terugkomen: de lachende ogen en mond, het vrolijke hoedje en strik.


Bij de tweede clown was het opgedragen affect eenzaamheid, stilte na de storm, verlatenheid.
Ik heb deze clown bewust in de linkeronderhoek geplaatst met een donkere achtergrond. Achteraf gezien zou het beeld sterker geweest zijn moest de clown niet te typische triestige gelaatsuitdrukking gehad hebben maar eerder een starende, lege blik.

Bij deze clown was de compositie van belang en het licht-donker beeldaspect. Daarnaast komt het gebrek aan kleurgebruik het beeld ook ten goede.

De opdracht die we in groep besproken hadden was het tekenen van een clown in houtskool. De clown moet hetzelfde affect vertonen maar mag geen gezicht hebben. Hierbij moet de leerling dus vooral letten op andere beeldaspecten en technieken die het affect naar voor brengen.

Oefening op het beeldmodel

Liesbet vanessche - Wortel, ui en citroen (2012)

O: wortel, ui en citroen
A: ingetogen
P: schilderij
M: acryl op doek
T: uitgestreken, rustige vlakken
BA: dieptewerking door donkere kleuren achteraan, gedempt kleurgebruik
C: Dit schilderij werd door mij gemaakt tijdens de les KM met als opdracht een ingetogen schilderij te maken.


Synthese:
De wortel, ui en citroen op dit schilderij tonen een ingetogen gevoel. Door het gebruik van acryl kunnen de vlakken uitgestreken en rustig aangezet worden. De aanwezigheid van licht en donker creeërt een dieptewerking die past bij het affect van het schilderij.

Liesbet Vanessche - Nyhavn, Kopenhagen (2012)

O: Nyhavn, Kopenhagen
A: vrolijk, ouderwets
P: Polaroid
M: Fuji Film Instax
T:
Ba: vrolijke kleuren, dieptewerking door de afbakening vooraan
C: Deze foto werd genomen op reis.

Synthese: De afbeelding van de plek Nyhavn in Kopenhagen voelt ouderwets aan. Dit komt omdat het een polaroid foto is. Tegelijk voelt het vrolijk aan, door de felle kleuren van de huizen. Aangezien dit een afbeelding is die op reis gemaakt werd heeft dit persoonlijk een versterkt affect.

Gaudi - Parc Guell  (1900-1914)
te Barcelona
(http://www.villapalladio.nl/wp-content/uploads/2010/06/parc_guell_gaudi.jpg, geraadpleegd op 5/10/2012)

O: zitbank
A: speels, vrolijk
P: architecturaal werk
M: tegels, glasscherven, cement,...
T: mozaïek
BA: spel van kleur, een kronkelende vorm door het park
C: Wat eerst enkel een recreatiepark moest worden in Barcelona is dankzij Gaudi een echt park geworden. Geïnspireerd door Engelse landschapstuinen - een tuin in het midden van een industrieel gebied - creeërde Gaudi dit vrolijke park in het midden van Barcelona. (Zerbst, 2005)

Synthese: De kleurige mozaiek op de zitbank van Gaudi in Parc Guell is een vrolijk gegeven. Het past goed binnen de stad omdat het een speelse toets tussen anders grijze architectuur. De mengelmoes van kleuren is iets die terugkeert binnen het volledige park en dat creeërt een bovennatuurlijke sfeer.



Picasso, de oude gitarist  (1903) (http://astroarts.punt.nl/upload/Picasso/1903_De_oude_gitarist_2,_Picasso_71.jpg, geraadpleegd op 06/10/2012)

O: oude man die gitaar speelt
A: somber, donker
P: schilderij
M: olieverf op hout
T: grillige schilderstechniek
BA: koude kleurgebruik, weinig dieptewerking: het werk ziet er vlak uit, een diagonale compositie
C: dit werk werd geschilderd tijdens de 'blauwe periode' van Picasso. (1901-1904) Die periode lag aan het gevolg van de zelfmoord van een goede vriend van picasso. Hierin zien we vooral thema's als armoede en wanhoop, gerschilderd in blauwe tinten.(Art-O-Pedia)





Synthese
Dit werk van een oude man met gitaar, dat tijdens de blauwe periode van Picasso werd geschilderd, is een somber werk. Het gebruik van blauwe en grauwe tinten versterkt de donkere sfeer van het schilderij. De olieverf op hout en de grillige manier van schilderen geven een extra dimensie aan het werk.



Frida Kahlo - De gebroken zuil (1944) (http://www.artinternationalwholesale.com/images/product_detail/Artists/Kahlo,Frida/Reproduction-oil-paintings-Frida-Kahlo11.jpg, geraadpleegd op 06/10/2012)

O: Frida Kahlo met een gebroken zuil als ruggengraat

A: verdriet, eenzaamheid
P: schilderij
M: olie op doek
T: figuratief
BA: centrale compositie, gedempte kleuren, dieptewerking door verlichting naar voor
C:  In 1925 was Frida Kahlo bijna omgekomen bij een busongeval. Haar ruggengraat was op verschillende plaatsen gebroken naast een aantal andere verwondingen. Op dit werk beeldt Kahlo zichzelf af met een gebroken 'ruggengraat' en haar torso omwikkeld door een harnas dat ze dikwijls aanhad. (Fernández, 2006)





Synthese: Het zelfportet van Frida Kahlo is vooral door het onderwerp een verdrietig werk. De gebroken zuil of ruggengraat geeft een vervreemdend effect die versterkt wordt de achtergrond van het werk: Ze staat alleen. De figuratieve afbeelding van zichzelf is een referentie naar de werkelijkheid.

Bibliografie

(sd). Opgeroepen op 10 6, 2012, van Art-O-Pedia: http://kunstencultuur.pbworks.com/w/page/9340495/Picasso,%20Pablo

Fernández, G. (2006, Februari). The Art Wolf. Opgeroepen op oktober 6, 2012, van The Art Wolf: http://www.theartwolf.com/self-portraits/kahlo-self-portrait.htm

Zerbst, R. (2005). Gaudí. Köln: TASCHEN.